In het boek Ruth begint ieder vers met de wav (vert: en). Maar een aantal verzen vormt daarop een uitzondering. Deze verzen onder elkaar gezet, vormen een chiasme en een kernachtige samenvatting van de boekrol Ruth. Het zijn ook allemaal teksten uit conversaties tussen Naomi, Ruth en Boaz. De eerste drie keer spreekt Naomi, d laatste drie keer is het Boaz. En het certrale gedeelte zijn uitspraken van Ruth, Naomi en Boaz.
1:9 (Naomi) moge de Ene aan u geven dat ge een rustplaats vindt: ieder het huis van haar man!
1:12 (Naomi) keert terug, mijn dochters, gaat heen, want ik ben te oud geworden om van een man te zijn; stel dat ik zei: er is hoop voor mij!- ook al zou ik vannacht van een man zijn en ook al baarde ik zonen,
1:13 (Naomi) zoudt ge daarvoor wachten, totdat zij groot worden, zoudt ge u daarvoor onthouden en niet van een man worden?- nee, mijn dochters, want het is mij veel bitterder dan u dat de hand van de Ene tegen mij is uitgevaren!
1:17 (Ruth) waar jij sterft zal ik sterven en dáár wil ik begraven worden; zó moge de Ene mij doen en zó toevoegen, want alleen de dood zal scheiding maken tussen mij en jou!
1:21 (Naomi) ik, vol ben ik gegaan en leeg heeft de Ene mij laten terugkeren;
waarom zoudt ge tot mij Noömi [נעמי | 50.70.40.10 (170)] roepen?
– de Ene heeft mij vernederd en de Machtige heeft mij kwaad gedaan!
2:9 (Boaz) met je ogen op het veld dat ze afmaaien moet je achter hen aan gaan; en, ik heb de jongens geboden je niet aan te raken!- en krijg je dorst, ga dan naar de vaten en drink van wat de jongens zullen scheppen!
2:12 (Boaz) moge de Ene jou je werk vergelden; moge je loon tot vrede zijn van bij de Ene, Israëls God onder wiens vleugels je bent komen schuilen!
3:13 (Boaz) overnacht vannacht hier en geschieden zal het in de ochtend: als hij je ‘lost’ is het goed dat hij losser is, en als hij geen lust heeft je te lossen, lossen zal ik je dan, zowaar de Ene leeft!- blijf liggen tot de ochtend!
4:10 (Boaz) en ook Ruth de Moabitische, de vrouw van Machlon, heb ik mij verworven tot vrouw: om de naam van de gestorvene in stand te houden op zijn erfdeel, opdat de naam van de gestorvene niet wordt weggesneden bij zijn broeders en uit de poort van zijn woonplaats; overeenkomst-getuigen zijt gij vandaag!
Naomi wenst haar schoondochters ieder een plek in het huis van haar man.
Ruth keert echter niet terug, maar komt in het huis van Boaz. Boaz aanvaard Ruth en bouwt het huis van Machlon, de eerste man van Ruth.
We zien hier twee betekenissen van het Huis, namelijk een fysieke plek en het nageslacht van de man.
Naomi zegt haar schoondochters terug te keren. Want ook als zou zijn die nacht een zoon baren, haar schoondochters zouden oud zijn voordat deze zoon volwassen is.
Aan de andere kant van het chiasme zegt Boaz tegen Ruth: blijf vannacht hier, je zult gelost worden. Blijf tot de morgen.
Ruth mag wachten tot de morgen. Dan is de nacht voorbij.
Nog steeds is Naomi aan het woord. Zou je wachten? De hand van de ENE is tegen mij uitgevaren. Dat is bitterheid. Deze bitterheid bestaat er ook uit dat Naomi geen kleinkind in haar armen zal vasthouden.
Ruth wachtte evenwel en haar wachten wordt beloond. Boaz zegt het. Het is tot vrede bij de ENE, onder Zijn vleugels zocht ze bescherming.
Ruth is duidelijk. Zij gaat met haar schoonmoeder mee. Want uw volk is mijn volk en uw God is mijn God. En daarom zegt zij: alleen de dood kan ons scheiden.
Sterven lijkt voor Ruth en Naomi voor de hand te liggen. Geen man, geen erfenis, geen geld. Tot de bedelstaf veroordeeld. Niet in Israël! Want de Eeuwige heeft in Zijn Thorah verordend dat de hoeken van het veld niet afgemaaid mogen worden, zodat ook de armen te eten hebben.
En zo komt Ruth bij Boaz in ht veld. In plaats van de dood vindt zij bij hem het leven en veiligheid, eten en drinken. Zij hoort dat uit de mond van Boaz zelf.
De kern van deze teksten is als Naomi uitroept waarom haar nog Naomi te noemen? Vol ging ze weg, en vernederd kwam te terug. Waarom zou men haar nog Noami noemen. Het is de kernvraag. Na die vraag keert het verhaal zich echter helemaal ten goede.