De week overdenkend, kom ik weer tot de conclusie: ik heb een prachtige baan op een prachtige school! Wat er zo leuk is? Al die meisjes en jongens! Al die collega’s!
Terwijl ik dinsdag in de hal even stond te kijken, stapt M. uit H5 op me af om me een hand te geven, vergezeld van een brede glimlach: “Ha meneer!”.
“Heb je er weer zin in?” vraag ik.
“Nog niet zo..” is zijn antwoord, terwijl zijn gezicht wat betrekt.
“Maar toch wel om elkaar weer te zien?”
Opnieuw een brede lach en de vonken uit zijn ogen. Echt, ik geniet er nog van.
Vrijdagmorgen, 1e uur. De bel is gegaan en ik loop een rondje door de school. Op de bovenste verdieping staat nog een klas voor een gesloten deur te wachten. Een brugklas. De docent is verlaat, vanwege de reisbegeleiding die ze brugklassers geeft vanaf Utrecht CS. Ik laat ze het lokaal binnen; we begroeten wederzijds. Het is hun allereerste echte les na de introductiedagen. Opvallend genoeg staat niemand te dringen om als eerste naar binnen te mogen, zodat ze een plekje achterin kunnen bemachtigen.
“Van wie hebben jullie les?”
“Van mevrouw P.”. Dat is dus wiskunde. De meeste leerlingen pakken ondertussen hun boeken en ze krijgen van mij de opdracht om alvast aan de slag te gaan. “Als je samen wilt overleggen, dan fluister je.”
O, daar komt er nog eentje te laat. Dat kan natuurlijk niet. Wat? Tegenwind?
Wat moet je dan? Voorzichtig laten blijken dat je het begrijpt, maar dat… “Ach, het is even wennen he?!”
Ik vertrek weer, de klas achterlatend. In de pauze hoor ik van de docent dat ze zich afvroeg of er al een docent aanwezig was: het was muisstil. Mooi toch?! Goed, goed, ik weet het, één zwaluw maakt nog geen zomer, maar toch.
Waar kan ik een te laat briefje halen?
Het verzuimloket is vandaag nog dicht.
Weet je, probeer maar even zonder briefje binnen te komen…
En volgende week schrijf ik de collega’s wel weer dat ze echt niemand zonder te laat briefje binnen mogen laten :).
Dan die openingsavonden. Wat een inzet van al die leerlingen van de band, techniek en ministry. Zo’n avond hoor je ook samen te doen. Vorige week hebben we samen ‘het praatje’ voorbereid; het thema ‘I am nog ashamed’ komt van de dames van het ministryteam. De liederen zijn uitgezocht door C. van de band. Het is bijzonder, maar de tekst en de volgorde van de liederen blijken zeer passend te zijn. Geen wijziging is er nodig. Dat is dus leiding! Een filmpje met krantenkoppen wordt gemaakt en ik hoef alleen maar verder na te denken over het thema. “Want ik schaam mij het evangelie niet”. Paulus heeft goede woorden daarover geschreven in Romeinen 1. De bijeenkomsten zelf: God is goed! Zonder Hem kunnen we niets. Onze leerlingen zijn gezegende leerlingen. En wij met hen.
Bij de gratie van de relatie. Dat is het thema voor dit schooljaar. Inderdaad, wij leven door de genade van de relatie. Met elkaar en met Hem.
[geschreven na de eerste schoolweek 2010]